Ik houd mezelf voor de gek wanneer ik zeg dat ik graag op mezelf ben, want dat ben ik helemaal niet. Eenzaam een maaltijd opeten die ik zelf heb gekookt met mijn bord op schoot en een serie op TV – wie houd ik voor de gek, wat moet ik ermee, met al die leegte om me heen?
Lees Verder
I’ve been talking too much, but now I’m listening
Riley Clemmons, Drop Everything
O God, spreek tot mij! roep ik
Ik sta open voor een woord
Maar wacht eerst tot ik ben uitgeraasd
En al mijn gebeden zijn gehoord.
We dansen rondjes om elkaar – in deze tijd kunnen we ook niet zoveel anders. Houden handen vast in gedachten, proberen het leed met onze blikken te verzachten. Met onze armen uitgestrekt wachten we op de volgende stap, betreden de grond heel voorzichtig, laten ons niet verstikken, maar verwarmen door digitale woorden. We voelen elkaar niet echt, maar we horen nog, zijn elkaar nog niet verloren – nog steeds in evenwicht.
Lees Verder
Al het bijzondere is gewoon geworden, ik verveel me in jouw ogen die alles al hebben beleefd en bewogen. Wat zijn we al snel op elkaar uitgekeken, naar de schermpjes voor ons uitgeweken, omdat we onverzadigbaar zoeken naar iets dat dat gevoel weer in ons op kan roepen.
Lees Verder
Ik ben bang dat ik te veel ben,
dat ik enkel loos geschreeuw ben.
Dat ik je zelfs, zonder te horen,
in de kiem probeer te smoren.
Jouw stem verheft de mijne,
blaast je woord voor woord omver.
Zie je glimlach plots verdwijnen
als je zegt ‘dat lijkt me sterk’.
verweven 