Zelfbewust maar niet -verzekerd
weeg ik alle voors en tegens.
Ondertussen wel belovend
dat ik bij U terug zal komen.
Onbewust Uw wil vermijdend
om de mijne door te drijven,
hoop ik toch dat U Uw zegen
nog wat meer kan laten blijken.
Laat Uw zegen maar verschijnen,
ik zal heus Uw naam wel prijzen.
Dwars door windvlagen, stortregens
weet ik U steeds te bereiken.
Maar laat me dit nou één keer zelf doen,
me mijn eigen keuze maken.
Laat me bewijzen dat ik echt
mijn eigen grenzen kan bewaken.
Zelfbewust en toch tevreden
bouw ik voort op eigen wegen,
wetend dat mijn eigen falen
niet op U is te verhalen.
Aldoor zoekend naar Uw naam,
loop ik ver bij U vandaan.
Maar o, laat me twijfelen aan alles
behalve Uw bestaan.
verweven 