Ik ontglip je, ontvlucht je.
Ontworstel en verzucht je.
Ik adem jouw aanwezigheid
in, adem uit van jou bevrijd.
Ons ritme is gericht op halen;
ik haal uit, dus haal jij mij?
Haal jij me zachtjes uit mijn waanzin,
immer denkende aan strijd?
Vouw jij me handig uit mijn kreukels,
laat je me wiegen op de tijd?
Maar in plaats van wiegen weeg ik
ieder woordje op je lippen.
En in plaats van buigen breek ik
zodra je uit mijn handen glipt.
Verlies ik jou in mijn gedachten,
dreig ik je zachtjes te verstikken?
Of zullen we op de golven dansen,
terwijl we elkaars wonden likken?
Ik ontglip je, vervreemd je,
maar kom terug als ik ontheemd ben.
Haal jij me zachtjes uit mijn waanzin,
laat jij me wiegen op je arm?
Want ik wil niet langer vluchten,
het is hier zo lekker warm.
Foto: My life is trying to run away [from me] – Vincepal (CC by 2.0 Generic)
Wat héérlijk deze! Klinkt heel fijn:)
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Rianne! 🙂
LikeLike